Natura Miłości

Kiedy jestem sama, szukam śladów nas w sobie,
A ta pustka wyobrażona opowiada te bajki, o braku Ciebie,
I mówisz, że Jesteś, więc szukam oczami,
Kiedy dusza chce wskazać te uczucia nie przyjęte.
Płaczę, kiedy wierzę w nasze rozdzielenie
I ten czas, który skradł te marzenie
O naszej jedności, gdy tymczasem jesteś tą myślą,
Która została opuszczona.

 

A miłość jest naszą naturą,
Która wypełnia sobą te wszystkie ślady poróżnień.
A miłość jest tą wibracją,
Która radością karmi to, co uległo złudzeniu głodu.
A miłość jest tym uśmiechem i tym blaskiem w naszych oczach,
Kiedy mówimy sobie witaj.
I jestem tutaj cała wypełniona tym światłem,
Które prowadzi mnie do Ciebie z tych pozorów oddzielenia.
I jestem miłością, która w ciszy tłumaczy te wszystkie zawiłości umysłu,
Który w końcu może odpocząć w objęciach bezczasowej przygody życia.

 

A miłość nic nie wie o naszej rozłące,
Słowa nie zmieniają naszej prawdziwej pozycji,
Kiedy w obecności, zapominamy o tych historiach
Raniących nasze przekonania.
Teraz świat jest naszym teatrem,
A przecież może pokazać nam tą zagubioną radość
W naszych szukających siebie dłoniach.
Jestem zawsze tutaj, gdzie myśli przestają szukać
Potwierdzenia tego co w ciszy objawione po prostu jest Nami.

 

A miłość jest naszą naturą,
Która wypełnia sobą te wszystkie ślady poróżnień.
A miłość jest tą wibracją,
Która radością karmi to, co uległo złudzeniu głodu.
A miłość jest tym uśmiechem i tym blaskiem w naszych oczach,
Kiedy mówimy sobie witaj.
I jestem tutaj cała wypełniona tym światłem,
Które prowadzi mnie do Ciebie z tych pozorów oddzielenia.
I jestem miłością, która w ciszy tłumaczy te wszystkie zawiłości umysłu,
Który w końcu może odpocząć w objęciach bezczasowej przygody życia.

Słowa i przygotowanie: Nulina