Wzniesienie
Aktywacja wdzięczności i radości
Witajcie kochani, nasza kolejna praktyka wdzięczności.
Zacznijmy od ciszy.
Jestem wdzięczna za to,
że zawsze mogę zanurzyć się w ciszy w sobie.
I tam znajduję wszelkie wytchnienie.
Celebruję ten moment, kiedy znika cały zgiełk umysłu.
I oto jestem.
Kiedy patrzę na formę, którą stworzyłam myślą,
napływa wdzięczność za te wszystkie dzieła,
za te niezwykłe obrazy mych pejzaży wewnętrznych,
które wokół mnie pokazują, jak wiele miłości we mnie się przebudziło.
- Dziękuję za każdy akt tego doświadczenia, które doprowadziło mnie do tego momentu, które stworzyło te chwile niezwykłe.
- Już wiem, rozpoznaję, jak to jest nie dzielić rzeczywistości na kolory i szarości.
- Jak to jest nie mieć szczególnych preferencji, a jednak tworzyć tyle spokoju wokół siebie, bowiem odkryłam, że ten naturalny spokój jest konsekwencją mojego widzenia rzeczywistości z pozycji obserwatora.
Jeśli ten przekaz odnajduje echa w Twoim sercu, wyraź to, zostawiając tutaj ślad swojej obecności. Dotknięcie serca symbolizującego 'lubię' czy 'kocham', czy też podział się nim, rozszerza nasze wspólne pole świadomości. Twoja reakcja jest cennym echem, które pomaga tkać naszą rzeczywistość z nici miłości i jedności.
