Jak feniks
Poza iluzje
Zawsze jak feniks powstaję z popiołów własnych iluzji. Podnoszę się z kolan i jeszcze silniejsza, zwrócona do Prawdy swego Serca, mówię tak Radości.
- Odchodzę od kłamstw negujących me bezwarunkowe piękno, czynię ukłon wobec mych wspaniałych nauczycieli, by już nigdy nie grać żadnej roli na scenie pełnej kompromisów.
- Jestem ZE SOBĄ, lojalna do bólu sobie i temu, co czuję tak naprawdę.
- Nie mam już ukrytych motywów, by podróżować w łodzi pełnej mitów o Miłości.
- Miłość jest mną, a jej ODDANA, czynię dobro.
- Dla siebie i dla Nas, tych, których Forma nie podzieli na dwa. Bo JEDNO śpiewa pieśń tym Życiem.
- Każde tzw. ryzyko to wspaniała szansa, aby przekroczyć kolejne uwarunkowania i pozostawić lęk z nimi związany.
- Rozpoznać swoją prawdziwą siłę płynącą z gotowości, by całkowicie ufać sercu.
- Tak naprawdę wiesz, co jest zgodne z tobą, co jest w balansie z tym momentem.
- Nie zaprzeczaj temu, co czujesz tak głęboko w sobie, nie pozwól by umysł to okrył zwątpieniem.
- Ty Jesteś Tym kto tworzy ten Świat, to właśnie Twoje dzieło.
- Twoja opowieść o tym, co widzisz czyni różnice.
- A możesz też patrzeć w Ciszy, bez negacji, z bezwarunkową Miłością.
- W takim klimacie kwiaty rozkwitają, słońce się pojawia i deszcz jest przyjacielem.
- Cokolwiek Cię wita - JEST PRZYJACIELEM.
Jeśli ten przekaz odnajduje echa w Twoim sercu, wyraź to, zostawiając tutaj ślad swojej obecności. Dotknięcie serca symbolizującego 'lubię' czy 'kocham', czy też podział się nim, rozszerza nasze wspólne pole świadomości. Twoja reakcja jest cennym echem, które pomaga tkać naszą rzeczywistość z nici miłości i jedności.
Komentarze
Zaloguj się aby napisać i przeczytać komentarze