Milenijna przypowieść

Tysiąclecia minęły,
zanim ludzka istota zaczęła się budzić do Prawdy.
Tyle snów obnażonych zostało,
zanim to przeczucie powstało,
że musi być coś więcej,
niż ta nędza zrodzona z zamkniętych umysłów.

• Powiadamy, że nadejdzie chwila chwały, gdzie narody zjednoczone w Sercu, zdejmą te zasłony dzielące i ukochamy Matkę Natury, a w niej, całe to życie.
• Nastaną słoneczne dni, pełne Cichej wdzięczności, kiedy w każdym spojrzeniu będziemy szanować Boga.
• Stany zwątpienia zanikną, niedokarmiane lękiem, rozpuszczą się jako nierzeczywiste w tym kochającym już Świecie.
• Obudzeni i Wolni, potomkowie Mistrzów, Aniołów i Ludzkich dzieci, zjednoczymy się, objęci Bogiem, we wszystkim tym, co wyniknie w stworzeniu.
• Ziemia rozkwitnie i nasycona czułą opieką wyda owoce tak słodkie, że pamięć goryczy wędrowców zniknie raz na zawsze.
• Piękna opowieść, pełna dialogów w sercach i Ciszy w spojrzeniu, będzie trwała w tym bezczasowym wymiarze.
• Nieskończone możliwości objawią się otwartym Umysłom i powstanie nasza Nowa Ziemia.
• Miłość będzie imieniem każdego, na kogo spojrzymy.

Jesteśmy, siostry i bracia,
by wzniecić ten ogień świadomości,
niech w nim spłoną raz na zawsze te kłamstwa
o naszej niewoli.

Ukochani, łączymy się w tej chwili,
by nasze dłonie splecione,
razem stworzyły Dom dla uchodźców z tej starej strefy.