W Przepływie Życia

W Przepływie Życia,
stoisz nago w Obliczu Egzystencji i płaczesz, 
bo Miłość okazuje się,
tak WszechOgarniająca, 
że znika to małe Ja,
a sen o podziale współpasażerów,
już nie wydaje się realny.

Już WIESZ,
że nigdy nie byłeś na zewnątrz,
że nie ma wewnątrz,
bo granice rozpuszcza
ta ostatnia myśl,
o uratowaniu opowieści.

Znika ten, który chwyta się zaprzeczenia,
by nie obnażyć tego globalnego nieporozumienia,
że ktokolwiek znajduje się poza granicami Miłości. 
Nie ma granic, ani znaków, chociaż wszystko jest Informacją.

Możecie wspólnie podróżować,
przez szablony i miraże
lub zagubić po drodze sens waszego spotkania.
Z pewnego poziomu to i tak nie ma znaczenia,
lub wszystko ma znaczenie, jeśli je nadasz.

Czuj, nie myśl. 
Umysł nie sięga do bram bezwarunkowej Miłości,
a tylko w jej komnatach odkryjesz Siebie.

Jeśli odkryjesz siebie,
odkryjesz Jego w Sobie.
On w Tobie Ukochany, obejmie cię
czułością Boga.