Oczywiste

Za każdym razem jak się do ciebie zbliżam
iluzjo stworzona przeze mnie,  
boli mnie serce, a jednak idę,
chociaż ten ból jest informacją,
zatrzymaj się
— nie opuszczaj siebie, zostań tutaj.

• Kiedy podążam za tą historią, staję się dwoma światami, które nie mają wspólnego języka, które są smutnym projektem poranionej przeszłości.
• Jeśli zaczynam wierzyć, że jest jakiś problem do rozwiązania, staję się jego twórcą i wykonawcą zamówionego scenariusza.
• Za każdym razem, kiedy uśmiecham się do Teraźniejszości, pozwalam jej mnie obdarowywać bezwarunkową Miłością.
• Kiedy oddycham w swej świętej Obecności, stany przemijalne tracą na znaczeniu, są niewidzialne dla niezaangażowanego.
• Jeśli pozostaję swoim Sercu, staję się niewinna i otulona jasnością niezapętlenia w te opowieści.

Pamiętaj, że jesteś najpiękniejszą istotą w oczach Boga
i sama w sobie rozpoznajesz to czule  serce w miłości tak czystej,
że żadna myśl nie może przesłonić tej Mocy,
która wypełniona ciszą, wciąż szeptem zaprasza cię do wymiaru radości.
Pozostań Ukochana/y bez interpretacji bolesnej, a ślady wczoraj rozmyte w uśmiechu, będą tylko mądrością nabytą w tej podróży świętej…

Kiedy spotykasz to bolesne zaprzeczenie, omiń je łukiem w swej klarownej świadomości, bo Prawda wnika w każde kłamstwo umysłu smutnego i rozświetla je lekko, kiedy pozwalasz sobie wznieść się do kryształowego wymiaru i żegnasz te stare historie.

W nieskończoności nadawanych znaczeń odbieram sobie lekkość kreacji, wiec teraz wznoszę się ponad granice umysłu, który utknął w klatkach osądu i dumy. 

Znikam dla świata smutnego kontrastu
i lecę ku światłu tego Jednego Serca w nas,
Ukochani jesteśmy bez warunku jednego
i pozostajemy, kiedy opowieści znikają
z naszych ekranów pełnych zawiłych projekcji.