Pokój w swych opowieściach

To, co mogę zrobić dla tego Świata obrazów, to nie tworzyć jego dramatów, przez wibracje lęku i hałasu w sobie. Mogę zaprosić NAS, na to spotkanie w Sercu i pozostać wierna temu, co rozpoznane w sobie. Pozostaję tutaj, kiedy Umysł chce zabrać w podróż do wymiarów konfliktu, a ja już wiem, że walcząc staję się ofiarą, dlatego poddaję się, aby Miłość rozpuściła te wszystkie iluzje.

• Jeśli uznam, że w konflikcie wewnętrznym mogę się zagubić, stwarzam Pokój w swej opowieści i poprzez wibracje zaufania do Twórcy tego teatru kontrastów.
• Jesteśmy zawsze połączeni w tej Miłości Boga, a każda separacja zaczyna się wraz zapomnieniem tego, Kim Jesteśmy, tak naprawdę.
• Kiedy presja kolektywna, każe być lojalną do lęku, przypominam sobie, że jestem wierna Prawdzie, nie kłamstwom systemu.
• To ja odnosząc się do czegoś, potwierdzam, że to istnieje.
  
  Jeśli lojalnie do Miłości, zatrzymam w sobie projekcje przemocy, tańczę w tym wymiarze, który świadomie wybieram Teraz.

Nie jesteśmy lokalni, a podróż jest związana ze zmianą percepcji, jeśli wybieramy Pokój i Radość w sobie, tak tworzymy ten Świat. Ten Świat ma ogromna ilość potencjałów, wiec nie ma potrzeby wierzyć w te wersje, które pełnią pewne role w procesie Wzniesienia.

Kto słucha , usłyszy, Kto czuje, poczuje, kto Widzi, zobaczy. Kto śpi, wkrótce się przebudzi. Czas jest również wyobrażeniem, wiec TERAZ, możemy to Razem odkryć w tym Przepływie Informacji w Polu Serca. 

• Czy pamiętacie o tym, że Miłość nic nie wie o naszych watpliwościach, że nigdy nie postawiła nam żadnego warunku i już widzi nas jako doskonałych?
• Czy wiecie o tym, że nie ma żadnego celu do osiągnięcia, a jedynie nasza Obecność jest tą poszukiwaną Pełnią?
• Czy możecie przyjąć za fakt, że ten Świat jest po prostu projekcją i można go przemalować swoim nowym spojrzeniem na siebie i wszystko wokół?

Życie jest proste, kiedy przestajemy identyfikować się z tymi opowieściami, które zaprzeczają głębokiej mądrości każdego naszego pozornego kroku. 

• Błogosławmy, zamiast przeklinać ten los stworzony przez nas samych.
• Kochajmy, zamiast się separować. 
• Przyjmujmy, zamiast uciekać.
• Pożegnajmy już to, co stare, bo nowe i świeże należy do tego momentu, który jest Teraz, taki oczywisty.