To opowieść o macierzyństwie, które przestało być rolą, a stało się świętym procesem współistnienia. Matka jest tu mostem między wymiarami, tunelem światła, przez który Dusza wybiera zejść na Ziemię. Nie kieruje życiem, które przychodzi – pozwala mu się przejawić w jego własnym rytmie. To nie opieka, to czysta obecność. Nie wychowanie, lecz zestrojenie. Miłość, która nie potrzebuje posiadać, by tworzyć.