To przekaz o odwróceniu kierunku światła — o chwili, w której dorosły przestaje uczyć, a zaczyna słuchać Duszy, która przyszła jako dziecko. Bo w nowym wymiarze mądrość nie płynie z wieku, lecz z czystości częstotliwości.

Kiedy rodzic potrafi uznać dziecko jako nauczyciela, relacja staje się świętym dialogiem, a nie relacją zależności. To już nie „ja wiem lepiej”, lecz „dziękuję, że przypominasz mi, kim jestem”.

Każde spotkanie z dzieckiem jest lekcją wolności. Każdy jego gest — bramą do prawdy. Bo w oczach dziecka Światło uczy Światło.